Strona główna > Artykuł

Śmieję się po polsku

Studio Reportażu i Dokumentu

Śmieję się po polsku

Zofia lubi Wrocław. Znów czuje się tu u siebie. Po ponad czterdziestu latach od opuszczenia Polski znów ma polskie obywatelstwo. Wyjeżdżała w 1968 roku z dokumentem podróży w jedną stronę. Miała niewiele ponad dwadzieścia lat. Zostawiła rodziców i siostrę. Zamieszkała w Izraelu. Do Polski przyjechała w 2004 roku. Chciała znów mieć polskie obywatelstwo. Trwało to kilka lat. Zofia nie lubi opowiadać o swojej przeszłości, chce opowiadać o chasydach. Odsyła do książki, którą o niej napisano.