Studio reportażu Polskiego Radia

Gdy spotkali się po raz pierwszy mieli po kilkanaście lat. Ich matki umarły, albo oddały ich do domu dziecka, po to by ocalić ich od śmierci w ZSRR. Był rok 1942, a oni po piekle, które przeszli w Kazachstanie, czy na Syberii trafili prawie do raju do Indii. Indyjski Maharadża Jam Saheb Digvijay Sinhji zbudował dla polskich dzieci osiedla, w których żyły, chodziły do szkoły, a także przeżywały swoje pierwsze miłości. Potem los rzucał je w różne strony świata: jednych do Afryki, drugich do Wielkiej Brytanii, innych do Polski. Żyli tak, jak pozwalały im na to warunki w krajach, do których trafili.