Studio reportażu i dokumentu Polskiego Radia

Wspomnienie Janiny Jankowskiej:

Mam w oczach Tereskę Szopównę z pękiem kluczy idącą szybkim krokiem do studia L4 na Myśliwieckiej. A ja za nią ze stertą taśm.  Już niewiele osób dziś pracujących w Polskim Radiu takie obrazy pamięta. Teresa była moją ukochaną realizatorką dźwięku. Bili się o nią przede wszystkim autorzy reportaży radiowych. Tereska miała ucho i niezwykłą zręczność manualną.  Jednak to tylko część jej wyjątkowej osobowości.  Te same klucze do studia potrafiła od inżyniera dyżurnego uśmiechem wydobyć,  dla zespołu "Radia Solidarność Region Mazowsze", który nieoficjalnie, poza cenzurą, nagrywał  cotygodniowe magazyny informacyjno - publicystyczne,  rozpowszechniane na kasetach analogowych.  To się nazywało  "do użytku wewnątrzzwiązkowego".  Wówczas oczywiście Tereska realizowała, a my dziennikarze radiowi, także z rozgłośni  regionalnych, byliśmy autorami.
Po stanie wojennym została wyrzucona z pracy z Polskiego Radia.  Bardzo zaangażowała się w ruch podziemnej Solidarności. Przechowywała w domu ukrywających się działaczy "Solidarności", była łączniczką Tadeusza Jedynaka, przewodniczącego NSZZ Solidarność ze Śląska. Wraz z nim została aresztowana.  Siedziała w więzieniu przy ul. Rakowieckiej w Warszawie ponad rok. Jej postawę można porównać do postawy Anny Walentynowicz.  Latem 1985 r były ogromne upały, w dusznych celach Tereska słabła. Wtedy poraz pierwszy radiowi koledzy wyrzuceni z Polskiego Radia i pracujący w nim zintegrowali się. Napisali  apel  o uwolnienie Teresy Szopówny,  jedynej kobiety "Solidarności" siedzącej wówczas w więzieniu.  W Warszawie obradowała jakaś komórka  międzynarodowej organizacji związanej z Komitetem Praw Człowieka. Do delegatów wysłaliśmy ten apel.  Wtedy Tereskę zwolniono z więzienia. Dostała pracę w Teatrze Współczesnym w Warszawie jako dźwiękowiec.
Do  Polskiego Radia wróciła po 1989 r. Dopóki zdrowie pozwalało, brała dyżury realizatorskie. W 2006 roku została odznaczona przez Prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Oficerskim RP.
Była ważną częścią naszego radiowego świata.  Teraz żegnamy ją. 

Pogrzeb 28.III.2017 godz. 12.00 na Cmentarzu Powązkowskim. 

Na zawsze pozostanie w naszej pamięci.  I powinna  mieć swoje trwałe miejsce  w historii Polskiego Radia.