Studio reportażu Polskiego Radia

Byli wśród nich Józef Roman, więzień Pawiaka, któremu Ryszard wyrobił fałszywą kenkartę na nazwisko Grotte oraz bracia Bronisław i Józef Miodowscy. W 1993 roku Witkowscy zostali odznaczeni medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.

Po wojnie Ryszard Witkowski został pilotem szybowcowym. Swoje zbiory, negatywy i albumy, przekazał do Muzeum Powstania Warszawskiego. Mają one ogromną wartość historyczną.

Z lotnictwem zetknął się na kursach modelarskich, prowadzonych przed wojną w 197. Mazowieckiej Drużynie Harcerzy. W czasie wojny kontynuował naukę w szkole zawodowej oraz na tajnych kompletach.

W latach 1942–1943 pracował jako pomocnik mechanika w zakładach Škoda, w latach 1943–1944 jako tokarz w fabryce obrabiarek Pionier. W konspiracji od 1941: w NOW jako "Romuald", następnie zaprzysiężony w Armii Krajowej jako "Orliński".

Maturę zdał w 1945, i jesienią rozpoczął studia w Sekcji Lotniczej Wydziału Mechanicznego Szkoły Inżynierskiej im. Wawelberga i Rotwanda. W 1962 roku ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej z tytułami inż. mech. i mgr. inż. lotnictwa.

Umiejętności fotograficzne zdobył w domu, wychowywany przez matkę, wdowę, fotografkę prowadzącą zakład fotograficzny w Milanówku. W ubiegłym roku przekazał też swój aparat Laica do Muzeum Powstania Warszawskiego. Zmarł w wieku 95 lat.