Strona główna > Artykuł

"Pożegnanie sitarzy"

migracja

Kultywowanie tradycji, utrwalanie w świadomości mieszkańców historii swojego regionu, budzenie szacunku dla własnej "Małej Ojczyzny" - a także - aktywizacja lokalnej społeczności - oto cele jakie realizuje Fundacja Kresy 2000 wraz z władzami samorządowymi Biłgoraja.

Kultywowanie tradycji, utrwalanie w świadomości mieszkańców historii swojego regionu, budzenie szacunku dla własnej "Małej Ojczyzny" - a także - aktywizacja lokalnej społeczności - oto cele jakie realizuje Fundacja Kresy 2000 wraz z władzami samorządowymi Biłgoraja. Dziś niewiele osób wie o tym, że niegdyś to miasteczko słynęło z produkcji sit i przetaków. Biłgorajscy rzemieślnicy - sitarze - przez człą zimę przygotowywali swoje wyroby a wiosną wyruszali - wozami lub pieszo - zależnie od zamożności - aby na targach i jarmarkach sprzedawać swoje wyroby. Niektórzy docierali aż do odległych miast Rosji. Wyruszających sitarzy żegnała uroczyście społeczność miasteczka odprowadzając ich aż na rogatki, spiewając i popijając miejscowe zielone piwo. Ten ceremoniał nosił nazwę "Żałosne". Rytuał pożegnania sitarzy w postaci widowiska plenerowego pełnego śpiewów i muzyki, w którym uczestniczą mieszkańcy miasta, zrekonstruowała działająca w Biłgoraju Fundacja Kresy 2000. Autorką scenariusza jest regionalistka - dyrektorka miejscowego MDK - Anna Iskra, a reżyserem - aktor, Stefan Szmidt.