Strona główna > Artykuł

"Człowiek nie szklanka"

migracja

72-letnia pani Aurelia samotnie mieszka w lesie. Zmaga się z zimą, starością i samotnością. Dzieli się myślami, które są wielką mądrością pięknie przeżytego życia. Reportaż wprowadza słuchacza w jej świat.Uczestniczymy w krzątaniu po domu, w spotkaniu z innymi seniorkami wsi, w wysiłkach dostania się do pani wójt i uzyskaniu lokalu na Klub Seniora

72-letnia pani Aurelia samotnie mieszka w lesie. Zmaga się z zimą, starością, i samotnością. Dzieli się myślami, które są wielka mądrością pięknie przeżytego życia. Reportaż wprowadza słuchacza w świat pani Aurelii. Uczestniczymy w krzątaniu po domu, w spotkaniu z innymi seniorkami wsi, w wysiłkach dostania się do pani wójt, wreszcie w spotkaniu, którego celem jest uzyskanie lokalu na Klub Seniora. Wszystkich zaskoczy pointa tej opowieści. Przeżywamy ją dzięki mistrzostwu realizacji, która słuchaczowi daje wrażenie uczestniczenia w filmie akustycznym.