Chłodna 20. Pilastry w bramie zwieńczone są otoczonymi przez girlandy medalionami. Podobne girlandy wieńczą marmurowe kolumny, odnaleźć je można także na elewacji. 

Chłodna 20. Przedwojenna pocztówka z widokiem Chłodnej przedstawia szeroką, ruchliwą ulicę z tramwajami, równym rzędem bogato zdobionych trzypiętrowych kamienic, szpalerami strzyżonych drzew. Do dziś przetrwało niewiele z tych kamienic, a tylko jedna w tym rejonie, pod numerem 20, została wyremontowana.

Chłodna 20. Widok z okna domu przy Chłodnej 20 na drewniany most łączący małe i duże getto. Mur wybudowany wzdłuż ulicy Chłodnej wydzielał ją z obszaru getta. Odbitka ze zbiorów ŻIH. Na zdjęciu obok: stan kamienicy w 1945 roku. Widać jeszcze najwyższą, nieistniejącą dziś kondygnację z półokrągłym zwieńczeniem.

Chmielna 21. Od 1919 roku, gdy kupiła ją firma Dom Towarowy Bracia Jabłkowscy, kamienica pełniła funkcje zaplecza socjalnego firmy. Jako jedna z niewielu w Warszawie - wróciła do właścicieli i dziś jest siedzibą reaktywowanej spółki Dom Towarowy Bracia Jabłkowscy. Na zdj.: odtworzone sztukaterie na klatce schodowej oraz  żeliwna balustrada.

Górnosląska 22. Kamienica uchodzi za jeden z najlepszych w mieście przykładów secesji, królestwo flory, fauny i fantazji. We wnętrzach zachowały się bogato zdobione piece z początku XX wieku. 

Jasna 10. Elewacja zmienia się w zależności od kondygnacji. Zdobią ją maski, kobiece główki, girlandy kwiatów. W narożniku wisi tablica z informacją, że ta secesyjno-eklektyczna kamienica jest jedyną w pełni zachowaną spośród kilkudziesięciu wielkomiejskich budynków w obrębie finansowego „city” w latach 1898 – 1939. Aż trudno uwierzyć. 

Aleje Jerozolimskie 51. Roślinne i kwiatowe motywy dekorują nie tylko elewację, powracają w stiukach, na drzwiach, kaflach posadzki, klamkach.

Mogiła z drewnianym krzyżem i tabliczką z napisem: 35 spalonych Jasna 10. Zdjęcie wykonane podczas powstania.

Chłodna 20. Zegar umieszczony na wysokości drugiego piętra, któremu kamienica zawdzięcza swoją nazwę – Pod Zegarem 

Aleje Jerozolimskie 51. W części mieszkań w kamienicy zachowały się oryginalne stiuki i parkiety z początku XX wieku. 

Ul. Ząbkowska latami miała najgorszą sławę. Wojnę przetrwała bez większych strat, ale dziesięciolecia zaniedbań uczyniły z niej slumsy. Dopiero w 2001 roku rozpoczęto poważne remonty. Impulsem stał się „Społeczny projekt rewitalizacji ulicy Ząbkowskiej na odcinku między ulicami Targową i Brzeską” przygotowany przez J. Sujeckiego i J. Zielińskiego.